<<  | Kap. 2.4.4 |  >>

Ralf Schuricht: Taratalla. Latein Grammatik, 2009 <www.taratalla.de>.

2.4 Pronomina

2.4.4 Relativa

 quī, quae, quod
 der, die, das
quī
 
 
quem
quō
quod
 
 
quod
quō
quae
cuius
cui
quam
quā
quī
quōrum
 
quōs
 
quae
quōrum
 
quae
 
quae
quārum
quibus
quās
quibus
 quisquis, quidquid
 wer auch immer
quisquis (m./f.)
quidquid (n.)
(cuiuscuius)
(cuicui)
(quemquem)
quidquid
quōquō
 quīcumque, quaecumque, quodcumque
 wer auch immer
quīcumque
 
 
quemcumque
quōcumque
quodcumque
 
 
quodcumque
quōcumque
quaecumque
cuiuscumque
cuicumque
quamcumque
quācumque
quīcumque
quōrumcumque
 
quōscumque
 
quaecumque
quōrumcumque
 
quaecumque
 
quaecumque
quārumcumque
quibuscumque
quāscumque
quibuscumque
Das adjektivische Fragepronomen quī, quae, quod dient zugleich als Relativpronomen (ähnlich wie im Deutschen: welcher, welche, welches // der, die, das). Leitet quī quae quod als relativischer Anschluss einen Hauptsatz ein, wird es als Demonstrativpronomen übersetzt. Zur Bildung von Relativsätzen siehe auch Kapitel 4.6.2.
Das verallgemeinernde Relativum quīcumque, quaecumque, quodcumque (wer auch immer; jeder, der) ist durch Hinzufügung von -cumque ("irgendwann") an quī, quae, quod enstanden. Es kann adjektivisch und substantivisch gebraucht werden. Auf dieselbe Weise können auch Frageadverbien in verallgemeinernde Relativa umgewandelt werden: utcumque (wie auch immer), quandōcumque (wann auch immer), ubicumque (wo auch immer), quōcumque (wohin auch immer), undecumque (woher auch immer), quotcumque (wie viele auch immer), quantuscumque (wie groß / klein auch immer), qualiscumque (wie beschaffen auch immer).
Das verallgemeinernde Relativum quisquis, quidquid (wer auch immer, jeder, der; alles, was) ist durch Verdoppelung von quis bzw. quid entstanden und daher eher substantivischer Natur. Im Neutrum Sg. findet man neben quidquid auch quicquid oder (adjektivisch) quodquod. Ansonsten ist fast nur noch der (adjektivische) Abl. Sg. gebräuchlich: quōquō modō (auf jede beliebige Art und Weise). Ebenfalls durch Verdoppelung entstanden sind die relativen Adverbien quōquō (wohin auch immer) und quotquot (wie viele auch immer), altlateinisch und dichterisch auch quantusquantus (wie groß / klein auch immer), utut (wie auch immer), ubiubi (wo auch immer) und undeunde (woher auch immer).
© 2009 R. Schuricht <www.taratalla.de>